درعصر ارتباطات، شکاف دیجیتالی پیامدهای متفاوتی را درحوزه فرهنگ به همراه داشته و کاهش میزان باروری زنان در دو دهه اخیر که نگرانی مسئولان و مدیران را به دنبال داشته نیز تحت تاثیر عوامل فرهنگی ناشی از شکاف دیجیتالی و دیگر عوامل موثر بر پدیده باروری، قرارگرفته است. در پاسخ به این سوال که شکاف دیجیتالی تا چه اندازه بر باروری زنان ساکن تهران تاثیر داشته، 600 نفر از آنان به شکل نمونه تصادفی نظام مند بر اساس جدول لین انتخاب شدند و مورد بررسی گرفتند. یافته های تحقیق مبین ارتباط معنادار بین شکاف دیجیتالی و باروری است و برخی از مولفه های اجتماعی (خاستگاه قومی، میزان تحصیلات و وضعیت اشتغال زنان) با باروری زنان ارتباط دارد. در نهایت آزمون مدل تحقیق با استفاده از معادلات ساختاری نشان می دهد که شکاف اجتماعی، شکاف دیجیتالی و آشنایی به زبان های خارجی می توانند 51 درصد از تغییرات متغیر وابسته یعنی رفتار باروری زنان متاهل ساکن تهران را سال 1397 (2018) تبیین کنند.

متن کامل این مقاله به زبان انگلیسی می باشد. لطفا برای مشاهده متن کامل مقاله به بخش انگلیسی مراجعه فرمایید.لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

محققان و دانشمندان متعددی شکاف دیجیتال را تفسیر و برای ارزیابی آن مدل مفهومی ارایه داده اند که با توجه به زمان و مکان تحقیق و گروه های مورد مطالعه میتوان هرکدام از مدل ها را برای بررسی شکاف موجود استفاده کرد. از معروفترین آنها مدل وندایک و ون درسون که در طی سالیان مختلف مدل را بروزرسانی کردندو شکاف دیجیتال را مربوط به چهارعنصر دسترسی انگیزشی، دسترسی مادی، مهارت استفاده ای و تنوع استفاده دانستند، میتوان نامبرد. سپس مدل آقای سلوین است که شکاف دیجیتال را با بررسی سرمایه های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ارزیابی کرد. مدل ماسیموراجندا که براساس رویکرد ماکس وبر ارایه شد و وی دیواری بین استفاده کنندگان تکنولوژی و کسانی که از تکنولوژی به دورند تعریف کرد. و مدل گروه چینی بنام مدل یکپارچه که توسط ژینفان و همکاران ارایه شد و از نابرابری های دیجیتالی برای رسیدن به فراگیری و شمول الکترونیکی استفاده کردند. بررسی شکاف از این جهت اهمیت دارد که برای حل شکاف موجود باید از میزان و نوع آن آگاه شویم تا بتوانیم درصدد برطرف کردن آن قدم برداریم. در این مقاله سعی کردیم که ابتدا مدل های نامبرده را توضیح داده و آنهارا مقایسه کرده و سپس برای بررسی شکاف دیجیتال موجود در کسب وکارهای سنتی حاضر در ایران بر اساس مدل وندایک و سلوین مدل جدیدی را تعریف کنیم.

هدف پژوهش حاضر؛ بررسی رابطه بین شکاف دیجیتالی و اضطراب رایانه ای دانشجویان می باشد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. نمونه مورد مطالعه، متشکل از 373 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان ساری بود که در رشته های علوم انسانی، فنی و مهندسی و علوم پزشکی تحصیل می کردند. نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای انجام شد. ابزار گرد آوری داده ها دو پرسش نامه بود، که پرسش نامه اول جهت اندازه گیری شکاف دیجیتالی و پرسش نامه دوم به منظور بررسی میزان اضطراب رایانه ای مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های حاصل، با نرم افزار SPSS انجام شد و روش های آماری، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t دو گروه مستقل، تحلیل واریانس، آزمون تعقیبی دانکن و رگرسیون بود. یافته های پژوهش نشان داد که بین دسترسی به فن آوری اطلاعات و ارتباطات، مهارت استفاده از اینترنت و رایانه، میزان استفاده از اینترنت و رایانه، و نگرش نسبت به اینترنت، با اضطراب رایانه ای رابطه معنادار و معکوس وجود دارد. شکاف دیجیتالی بین گروه های مختلف دانشجویان بر حسب جنسیت و رشته تحصیلی متفاوت بود ولی بر اساس سن و مقطع تحصیلی تفاوتی مشاهده نشد. هم چنین، شکاف دیجیتالی قدرت پیش بینی کنندگی اضطراب رایانه ای را داشت.

هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه علیت شکاف دیجیتالی و شکاف درآمدی بین استانهای ایران می باشد، به عبارت دیگر آیا شکاف دیجیتالی (نابرابری در دسترسی و استفاده از ICT) موجب شکاف درآمدی (افزایش نابرابری درآمد) می شود، یا بر عکس شکاف درآمدی علت شکاف دیجیتالی است؟ یا آنکه بازخوردی بین آنها وجود دارد. برای این منظور از اطلاعات شاخص ضریب جینی به عنوان شکاف درآمدی و از شاخص پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات برای شکاف دیجیتالی استفاده شده است. از آزمون علیت گرنجری برای داده های تابلویی به بررسی رابطه بلندمدت و کوتاه مدت بین شکاف دیجیتالی و شکاف درآمدی در استان های مختلف کشور، طی دوره زمانی 1389 تا 1394 پرداخته شد. برآورد ضرایب بلندمدت با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی تعدیل شده کامل(FMOLS)  و برآورد ضرایب کوتاه مدت و روابط علیت با استفاده از روش گشتاور تعمیم یافته (GMM) انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد اولا: علیت دو طرفه بین شکاف دیجیتالی و شکاف درآمدی در کوتاه مدت و بلندمدت در کل استان های ایران وجود دارد. ثانیا: پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات (کاهش شکاف دیجیتالی) سبب کاهش نابرابری درآمد (کاهش شکاف درآمدی) می شود. همچنین افزایش شکاف درآمدی مانع پیشرفت فناوری اطلاعات و ارتباطات (افزایش شکاف دیجیتالی) می شود. پیشنهاد سیاستی این مقاله این است که از طریق ایجاد مشاغل مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات در استان های مختلف کشور می توان به افزایش دستمزدها و در نتیجه کاهش شکاف درآمدی کمک نمود.